Anti-dsDNA (Double-Stranded DNA): Bu antikorlar, özellikle sistemik lupus eritematozus (SLE) gibi lupus hastalığı ile ilişkilidir. SLE hastalarının çoğunda anti-dsDNA antikorları bulunur.

Anti-Sm (Smith): Bu antikorlar, SLE'nin özgün bir alt tipi olan SLE hastalarının yaklaşık yüzde 30'unda bulunur.

Anti-SSA (Ro) ve Anti-SSB (La): Sjögren sendromu gibi hastalıklarla ilişkilendirilen antikorlardır. Ayrıca, lupus ve diğer otoimmün hastalıklarda da görülebilir.

Anti-RNP (Ribonucleoprotein): Bu antikorlar, özellikle SLE ve başka otoimmün hastalıklarla ilişkilendirilir.

Anti-Scl-70 ve Anti-centromere: Skleroderma gibi bağ doku hastalıklarına özgü olabilirler.

ANA alt grupları, farklı otoimmün hastalıklarla ilişkilendirilmiş olabilir. Ancak, bir hastalığın teşhisi sadece bu antikorların varlığına dayandırılmamalıdır. Hastalığın semptomları, fizik muayene ve diğer laboratuvar test sonuçlarıyla birlikte değerlendirilmelidir. Ayrıca, bazı ANA alt grupları tek başına bir hastalığı doğrulamak için yeterli olmayabilir, çünkü bu antikorlar bazen farklı hastalıklarda da görülebilir. Uzman bir doktor, test sonuçlarını değerlendirirken geniş bir bakış açısıyla yaklaşmalıdır.

ANA pozitif hastanın immunfloresan mikroskobik görüntüsü

ANA test sonuçları pozitifse, bu durumun belirtileri ve diğer test sonuçlarıyla birlikte, bir otoimmün hastalığın varlığını düşündürebilir. Ancak, ANA testi tek başına bir teşhis aracı değildir. Otoimmün hastalıkların teşhisi genellikle semptomlar, fizik muayene ve diğer laboratuvar test sonuçlarıyla birlikte değerlendirilir.ANA testi sonuçları, spesifik bir hastalığın teşhisi konusunda yardımcı olabilir, ancak tek başına bir hastalığı doğrulamak için yeterli değildir.